Zarządzanie międzysektorowe
Geneza
Złożonych problemów społecznych nie rozwiąże jedna organizacja pozarządowa.
Podejmowanie się zadania, które wymaga zjednoczenia wysiłków i współpracy różnych sektorów (samorządowego, rządowego, systemu opieki społecznej, edukacji, wsparcia w zakresie ochrony praw człowieka itp.) przez jednostkę nie jest w pełni efektywne. Nawet najbardziej złożony organizacyjnie podmiot w tej roli, może zdeterminować i ukierunkować działania na jeden rodzaj wsparcia ponosząc całkowitą odpowiedzialność za powodzenie projektu, realizowane zadania i ich długofalowe efekty.
W 2016 roku, po rozmowach z Gminą Wrocław, Fundacja Dom Pokoju podjęła się realizacji programu na rzecz Romów i Romni rumuńskich, którego celem było rozproszenie koczowiska, na którym przebywało w różnych okresach, czasowo lub stale, od 80 do 230 osób oraz podjęcie próby włączenia tych osób w struktury instytucyjno – społeczne Wrocławia. Aby tego dokonać, potrzebna była ścisła współpraca wielu instytucji i organizacji. Stworzony został Zespół międzysektorowy do spraw Romów i Romni rumuńskich, który stanowi dobrą praktykę rozwiązywania złożonych problemów społecznych.
Zespół Międzysektorowy – jak to działa?
Fundacja Dom Pokoju została liderem programu, który koordynuje współpracę między instytucjami, organizacjami pozarządowymi, szkołami i zarządza mieszkaniami treningowymi, w których mieszkają rodziny, które zdecydowały się rozpocząć drogę w stronę samodzielności. Koordynacja na poziomie międzysektorowym wspierana jest przez Zespół, którego podstawowy skład stanowią: Dyrektor Departamentu Spraw Społecznych i przedstawiciele/ki tegoż departamentu, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, Dyrektor Wrocławskiego Centrum Integracji oraz Fundacja Dom Pokoju. W ramach zespołu międzysektorowego tworzone były grupy robocze, na potrzeby projektowania rozwiązań dla konkretnych wyzwań, które się pojawiały w miarę realizacji
programu. Są to między innymi:
grupa robocza ds. prawnych: policja, straż miejska, kuratorzy sądowi, przedstawiciele ośrodków i instytucji wychowawczych,
grupa robocza ds. edukacji: kuratorium, dyrektorzy szkół, departament edukacji, centrum kształcenia ustawicznego,
grupa ds. integracji na poziomie osiedli: pracownicy terenowych ośrodków MOPS, sąsiedzi, właściciele mieszkań, mediatorzy, radni osiedlowi, wolontariusze, spółdzielnie mieszkaniowe, lokalne organizacje pozarządowe,
grupa ds. żebractwa dzieci: policja, straż miejska, MOPS, WCRS, organizacje pozarządowe zajmujące się street-workingiem i obroną praw dzieci, kuratorzy, restauratorzy.
Program od początku zakładał możliwość zmiany zarządzania projektem w zależności od zmiany sytuacji w społeczności (IV fazy realizacji projektu – koczowisko, wyprowadzka, wypracowywanie zaufania i wkluczanie do systemu, praca na relacjach)
Praca ewaluacją i podążanie za zmianami
Jednym z innowacyjnych założeń stworzenia Zespołu Międzysektorowego jest możliwość podążania za zmianą.
Praca z dużą społecznością niewidzialną społecznie, silnie zdeterminowaną kulturowo, wymagająca zaprogramowania działań odpowiadających na jej potrzeby i korelujące je z możliwościami członków Zespołu Międzysektorowego (finansowymi, prawnymi, formalnymi itp.) może prowadzić w ślepą uliczkę. Współpraca w Zespole opiera się na dawaniu sobie wzajemnie prawa do błędów i braku koncentracji na niepowodzeniach, wsparciu w projektowaniu alternatywnych i najbardziej adekwatnych rozwiązań oraz podążaniu za nowymi wyzwaniami. To wszystko przekłada się na elastyczność i innowacyjność takiej formy zarządzania.
Jest to możliwe dzięki zakończeniu poszczególnych etapów projektu ewaluacją z udziałem całego zaangażowanego zespołu pracowników. Pozwalała ona ocenić skuteczność podejmowanych działań, domykać te z nich, które zostały ukończone, odrzucać te nietrafione i określić ewentualne nowe kierunki. Taka praca nad projektem wieloletnim wymaga nie tylko regularnych spotkań, wzajemnego zaufania, ale również specjalnie skonstruowanego budżetu projektu, który nie jest zamknięty sztywnymi ramami, a daje możliwość elastycznego podejmowania decyzji, w ramach określonej kategorii.
Finansowanie programu
Gmina Wrocław zdecydowała się na zrównoważony model finansowania przedsięwzięcia, co również przekłada się na innowacyjność programu. Budżet zaprojektowany jest w bardzo elastyczny sposób, z rezerwą na nieprzewidziane, niezbędne wydatki. Finansowanie obejmuje zarówno koszty bezpośredniej realizacji, jak i wsparcia rozwojowego asystentów, budowy współpracy z innymi samorządami, tworzenia i pracy z zespołami międzysektorowymi. Budżet umożliwia także realizację prac badawczych i dokumentacyjnych, a także kampanii społecznej skierowanej do mieszkańców Wrocławia – co jest elementem zmiany wizerunku społeczności. Ujęte jest także budowania sieci z innymi praktykami, upowszechnianie i mainstreaming rozwiązań.
Rekomendujemy taki sposób zarządzania programami o tak dużej złożoności – interdyscyplinarny zespół ekspercki, który współpracuje w oparciu o wzajemne zaufanie oraz elastyczny budżet, który pozwala na szukanie innowacji i niekonwencjonalnych rozwiązań.
Chcesz dowiedzieć się więcej na temat innowacji społecznych:
napisz: d.whitten@dompokoju.org / zadzwoń: 730 932 523